|
|
„Międzyrzecki
Rejon Umocniony w
obiektywie” – wystawa
fotograficzna. |
|
20.09.2012 r. „W Mojej Galerii”
filii bibliotecznej na os.
Łużyckim otwarto wystawę
fotograficzną „Międzyrzecki Rejon
Umocniony w obiektywie”, której
autorami są uczniowie PG nr 3 pod
kierunkiem nauczyciela historii
Arkadiusza Morajko. Program
edukacyjny przewidywał wykonanie
zdjęć uwzględniających w sposób
maksymalny umocnienia MRU, ich
klasyfikację, obróbkę a następnie
sporządzenie interaktywnej mapy
umożliwiającej wirtualny spacer po
fortyfikacjach.
Osobami odpowiedzialnymi za
opracowanie wystawy byli:
Patryk Królikowski –
(sprawozdanie)
Adam Gibuła – (grafika
komputerowa)
Łukasz Bil – (retusz i obróbka
zdjęć)
Prace dotyczą odcinka MRU między
Świebodzinem a Międzyrzeczem ze
szczególnym uwzględnieniem Pętli
Boryszyńskiej, i podzielone są na
następujące zagadnienia
tematyczne:
1. Grupy Warowne
Yorck i Friesen -z dokładnym
opisem i charakterystyką.
2. obiekty
bojowe naziemne:
- słynne
„zęby smoka” jako zapora
przeciwczołgowa,
-
kaponiery -stanowisko na karabin
maszynowy,
- kopuły
pancerne ze stanowiskami na
karabiny maszynowe
3. obiekty bojowe podziemne:
- komin wentylacyjny,
- kolejka podziemna,
- główne drogi ruchu, korytarze,
rozjazdy
Wystawę uzupełnia bibliografia
źródeł, które dotyczą omawianych
zagadnień.
Wśród autorów są m.in. dr Andrzej
Toczewski dyr. Muzeum Okręgowego w
Zielonej Górze oraz Robert Jurga,
który był koordynatorem prac
dotyczących uruchomienia słynnego
mostu obrotowego na kanale w
Starym Dworku.
Wystawa czynna będzie do 31. 12.
2012 r.
Zapraszamy!
kierownik filii Elżbieta
Stankiewicz
Kliknij na zdjęcie, aby obejrzeć
galerię.
|
|
Wystawa "Detale codzienności" w "Mojej galerii" filii bibliotecznej na os. Łużyckim
|
|
20. stycznia 2012 roku w
„Mojej Galerii” mieszczącej się w filii bibliotecznej na os. Łużyckim
miało miejsce uroczyste otwarcie wystawy prac plastycznych uczniów
Publicznego Gimnazjum nr 1 im. Mikołaja Kopernika w Świebodzinie pt.
„Detale codzienności”.
Otwarcia wystawy dokonał
Andrzej Grupa – dyr. Biblioteki Publicznej w towarzystwie Ewy
Chodkiewicz – dyr. Publicznego Gimnazjum nr 1 i Elżbiety Szymańczuk –
nauczycielki plastyki, pomysłodawczyni i inicjatorki tego
przedsięwzięcia.
Prezentowane prace zostały wykonane za pomocą
dwóch technik plastycznych. Część z nich ukazuje otaczającą nas
rzeczywistość wykorzystując malarstwo. Te prace uczniowie tworzyli
kilkuetapowo. Pierwszy etap polegał na spacerze wokół szkoły i
obserwacji najbliższego otoczenia.
Efekty tego etapu potwierdzają tezę, że każdy nosi w sobie interesującą
książkę. Wystarczy tylko wyraźnie obserwować i zapisywać życie. Okaże
się, że „zapis życia” znacznie przewyższy wszystkie inne zdarzenia
ocierające się tylko o prawdę, która zdaniem uczonego greckiego
Polibiusza – jest „okiem historii”. Co prawda określenie to dotyczy
literatury ale równie dobrze można je przenieść na teren malarskiej
rzeczywistości.
Swoje spostrzeżenia gimnazjaliści zapisywali w formie szybkich szkiców
lub fotografii cyfrowej. Kolejny etap polegał na tworzeniu pracy
malarskiej na ich podstawie. Wykorzystywali zbliżenie na wybrany detal,
kadr otwarty i abstrakcyjny kolor. Twórcy części prac koncentrowali się
na naturze. Za inspirację posłużyły im kępki traw, pierwsze opadłe
liście, mały papierek rzucony na trawnik, czy gałązka jarzębiny.
Drugi rodzaj dzieł prezentowanych na wystawie
przedstawia przedmioty codziennego użytku. Małe, drobne, pospolite,
niedoceniane na co dzień, a jednak potrzebne. W tym ćwiczeniu za pomocą
rysunkowej techniki sztafirowania uczniowie skupili się na wiernym
odwzorowaniu wyglądu wybranych przez siebie rzeczy. Najczęściej wybór
padał na telefony komórkowe, klucze, przybory z piórników czy
biżuterię.- po prostu to, co było w danej chwili pod ręką. Każdy
narysowany przedmiot otrzymał w tej pracy swoje drugie życie.
Gimnazjaliści mieli bowiem za zadanie wymyślenie i dorysowanie do swoich
przedmiotów nierzeczywistych elementów, które miały odrealnić wybraną
wcześniej rzecz.
Tak powstały bogate w detale prace inspirowane rzeczywistością.
Wystawa czynna będzie do 31. maja 2012 r.
Zapraszamy
Kliknij na
zdjęcie, aby obejrzeć galerię.
|
|
"Józef Ignacy Kraszewski. Człowiek – instytucja" – ekspozycja w Bibliotece Publicznej w Świebodzinie
|
|
W holu na parterze Biblioteki znajduje się
ekspozycja opracowana w związku z 200.rocznicą urodzin J. I.
Kraszewskiego przypadającą w 2012 roku. Jej podtytuł
„Człowiek-instytucja” właściwie charakteryzuje ogromna różnorodność
twórczości literackiej, dziennikarskiej, muzycznej, malarskiej,
historycznej i społecznej Kraszewskiego. W latach 50.
wieku XIX, stał się rzecznikiem idei liberalno-demokratycznych
antycypujących program pozytywizmu. W 1863 r. zagrożony
aresztowaniem wyjechał z Warszawy i osiadł w Dreźnie. Rozwijał tu
intensywną działalność przeciw zaborcom. Za współpracę z wojskowym
wywiadem francuskim został osadzony w więzieniach w Moabicie i
Magdeburgu. Jego jubileusz 50-lecia twórczości literackiej
obchodzony w 1879r. w Krakowie stał się ogólnopolską manifestacją
kulturalną i patriotyczną. Z różnorodnej twórczości Kraszewskiego
obejmującej wszystkie dziedziny piśmiennictwa/ ponad 600 tomów/,
żywotność zachowały liczne powieści historyczne, nowatorskie wówczas w
sposobie łączenia fikcji i faktów historycznych. Potężnym orężem walki
Kraszewskiego z zaborcami była prasa. W latach 1841-51 redagował
Athenaeum, w 1859-62 „Gazet Codzienną”, a w latach 1866-70
„Rachunki”. Nazwany „człowiekiem-instytucją” spełnił ogromną rolę w
ukształtowaniu kultury polskiej XIX. Ekspozycja w Bibliotece jest próbą
ukazania – oczywiście w dużym skrócie- właśnie takiego Kraszewskiego. W
centralnej części wystawy, pod głównym hasłem, są dwie plansze: z lewej
strony chronologia historii Polski w powieściach pisarza –od
„Starej baśni” do „Pod Blachą”, z prawej-wybrane jego maksymy, z
których przytoczmy trzy:
”Mało ludzi z miłości umiera, a tak dużo z niej żyje”,
„Ludzie boją się zmian, nawet na lepsze” i
„Słabi tylko giną w objęciach przeciwności, silni się karmią u jej piersi”.
Z lewej strony, pod herbem Kraszewskich Jastrzębiec, widzimy
sylwetki rodziców pisarza- Zofii z Malskich i Jana Kraszewskiego, a
dalej jego braci- Kajetana i Lucjana. W swoim życiu Kraszewski dużo
podróżował i zmieniał miejsca zamieszkania. Ekspozycja ukazuje
jego domy w Hubinie pod Łuckiem, w Żytomierzu, Romanowie a także wille w
Dreźnie - „Bieda” i na Neustadt. Pod hasłem „Twórczość literacka”
zamieszczono zeskanowane okładki wybranych powieści dotyczących
historii Polski. Prawa część ekspozycji poświęcona jest działalności
dziennikarskiej i malarskiej oraz pamiątkom po pisarzu. Nawiązując
do przydomka pisarza ”Tytan pracy”, Tygodnik Warszawski ”Mucha”
zamieścił karykaturę Kraszewskiego zatytułowaną „Kuźnia Tytana Pracy”
jako rysunek do artykułu „Kto czyta Kraszewskiego?” Z podróży do Odessy
pochodzą m.in. rysunki i obrazy „Obrazki i typy podolskie” oraz „Portret
wschodni”. Z portretów rodzinnych na uwagę zasługują- szkic portretu
córki Konstancji oraz autoportret w rysunku wykonany w Cudnowie podczas
gościny u Henryka Rzewuskiego w 1844r.W uznaniu zasług Kraszewskiego dla
kultury polskiej, Towarzystwo Tatrzańskie nazwało w 1877 r. jedną z
bram w Dolinie Kościeliskiej Bramą Kraszewskiego. Wielkiemu miłośnikowi
ksiąg, jakim był Kraszewski, poświęcono pamiątkowy ekslibrys wykonany w
1930r. przez E. Gorazdowskiego. Ekspozycję zamykają pomniki postawione
pisarzowi w Romanowie, Białej Podlaskiej i Krynicy, tablica pamiątkowa z
domu pisarza w Dreźnie oraz popiersie z brązu wykonane przez Franciszka
Wyspiańskiego.
Józef Ignacy Kraszewski zmarł w Genewie, a
pochowany został w Krypcie Zasłużonych na Skałce kościoła oo. Paulinów,
zwanej Cmentarzem Wielkich Polaków. Na łuku przy wejściu widnieje napis:
„Credo, quod redemptor meus vivit” co znaczy „Wierzę, że mój Odkupiciel
żyje”. Ekspozycja czynna będzie przez cały 2012
rok.
Z a p r a s z a m y.
Andrzej Grupa
dyr. Biblioteki Publicznej
Kliknij na
zdjęcie, aby obejrzeć galerię.
|
|
|
|